Thursday, October 26, 2006

IJsmachine

Voor mijn verjaardag had ik een ijsmachine gevraagd aan mijn man en gekregen ook. Alhoewel hij dacht dat ik het toch niet zou gaan gebruiken riep ik dat ik ieder weekend nu ijs zou maken. Misschien is dat wat te idealistisch maar laten we het proberen dacht ik.

Toch kwam het er maar niet van tot vorig weekend, toen moest ik het van mezelf gaan maken. Alle ingrediënten waren in huis gehaald, nog één keer goed gekeken en ik kwam erachter dat ik in plaats van vanille aroma, amandel had. Dus weer een weekend ging voorbij dat de ijsmachine ongebruikt in de vriezer klaarstond.

Maandag was ik het zat, ik had toch alle ingrediënten al en heb vanille aroma gehaald. Alle ingrediënten in gemixt volgens het boekje en 's avonds na het avond eten hadden wij eigen gemaakte vanille ijs op tafel. Echt een aanrader ook zo'n ijsmachine! Het ijs smaakte overheerlijke.

Dit weekend gaan we chocolade ijs maken, kijken of dat net zo makkelijk gaat.

Saturday, October 21, 2006

Koffertje Geluk

Ruim voor kerst zit ik soms al te brainstromen over wat ik dit jaar nu alweer kan geven aan mijn familie. Voorgaande jaren hebben we het erin gehouden dat we lootjes gaan trekken en dus voor één persoon een groot, mooi, kado kopen. Op de lootjes staan een aantal wensen wat de betreffende persoon wilt. Sommige komen niet verder dan ski-sokken of een kookboek. Zelfs ik weet al gauw niet meer wat ik vragen wou voor mezelf.

Vorig jaar hadden we het zo gedaan dat ieder drie kleine kadootjes kocht en we er om gingen spelen. Helaas duurde het even voordat iedereen de spelregels begreep, uiteindelijk is het toch nog leuk geworden maar het enige echte leuke kado wat ik had gewonnen waren theelepeltjes van Blond. Voor mijn broers en zus had ik ook nog een kerstpakket gekocht met wat thee, koffie en knabbel dingen erin. Dat vonden ze overbodig maar wel heel lief, vooral omdat zij niks hadden en dit niet de bedoeling was.

Voor dit jaar heb ik wel wat leuks in gedachten maar het moet nu ook weer niet te duur worden maar helaas zijn mijn ideeën dat toch wel vrij snel. Maar goed ik zal proberen het creatief aan te pakken en het binnen de perken te houden. Ik dacht dus aan een koffertje of kistje met een aantal dingen erin gestopt die iemand gelukkig maken of geluk brengen. Zoals een Boedha beeldje, klavertje vier maar ook eten of een sieraadje misschien.

Zo dacht ik voor alle vier de gezinnen in ieder geval de DVD van Amelie toe te voegen omdat ik dat zo'n leuke film vind maar vooral omdat het natuurlijk een 'feel good movie' is. Op bol.com kost het nu slechts 9,99 dus dat is nog niet eens zo gek duur. Mijn ene schoonzus is dol op wokken en de andere gaf eens aan dat ze spaghetti zo lekker vond. Voor mijn moeder is het wellicht leuk om een klein aandenken aan haar ouders erin te stoppen en voor mijn eigen man een klein mini fotoboekje met foto's van onze dochters eerste jaar.

Thursday, October 19, 2006

Bassisgerechten

Langzamerhand leer ik om van simpele bassisgerechten iets lekkers te maken. Zo had ik onze zalm die we ongeveer één keer in de twee weken eten een beetje lekkerder gemaakt met citroensap, zout en peper natuurlijk, een teentje knoflook en een beetje gember en daarin een paar uurtjes laten marineren. Onze gehakt met snijboontjes fleurde ik op met een gerecht uit 'De smaak van mijn herinnering' van Tessa Kiros.

Tessa Kiros heeft een Grieks-Cypriotische vader en een Finse moeder. Ze groeide op in Zuid-Afrika en is tijdens haar reizen haar Italiaanse man tegengekomen waarmee ze nu in Italië woont. Een mix van culturen dus en die vind je ook terug in haar boeken. Lachmajou word eigenlijk bereid met lamsgehakt in plaats van rundergehakt en het zijn eigenlijk kleine pizza's zonder snijboontjes. Maar onze rundergehakte met snijboontjes smaakt zo overheerlijk met de ingrediënten voor lachmajou.

Natuurlijk ben ik wel van plan om eens de lachmajou te maken zoals in het boek beschreven staat alhoewel mijn man niet zo gek is op lamsvlees.
Photobucket - Video and Image Hosting

Friday, October 13, 2006

Mijn Eerste Taart

Er staan in dit huis een heel redelijk aantal kookboeken van mijn man, maar allen herbergde niets van mijn geding. Ik wou mijn eigen kookboek. En mijn eerst gekochte kookboek werd 'Man in de keuken' van de Australische kok Bill Granger. Er staan simpele maar overheerlijke gerechten in. Iedereen kan leren koken, gewoon goed lezen is mijn ervaring.

Verrukkelijk was de witte chocolade taart, die ik maakte voor mijn man's verjaardag en het was zo klaar gemaakt, alleen de koelkast moest nog zijn werk doen. De honing-sojakip is even makkelijk te bereiden en ik vind het een heerlijk gerecht om te maken als er vrienden komen eten. We zitten dan lekker aan de eettafel terwijl de kip in de oven aan het braden is. Af en toe omdraaien en marinade erover gieten en binnen 45 minuten heb je een heerlijk gerecht op tafel.
Photobucket - Video and Image Hosting

Thursday, October 12, 2006

Koken

Niemand in mijn omgeving had ooit gedacht dat ik zou gaan koken. De aanblik van mijn moeder in de keuken met al de specerijen in potjes boven op de afzuigkap is nostalgisch voor me. Het huis vulde zich met geuren van Indonesië, Italië, Mexico en andere landen. Aan haar kookkunsten tippen zal ik wellicht nooit maar dat is ook één van de redenen dat ik nooit aan koken begonnen ben voor dat ik echt helemaal het ouderlijk huis uit was en ben.

Nu heb ik zelf een dochter en ik wil haar graag dezelfde herinneringen mee brengen van smaak, geur en huiselijke gevoel die ik had als mijn moeder aan het koken was en ik bij haar aan het aanrecht zat mee te kijken. Ik babbelde er waarschijnlijk vrolijk op los en mijn moeder die belangstellend toeluisterde kookte rustig verder. Vaak heb ik me proberen voor te stellen hoe het er bij haar thuis aan toe ging. Zelf herinner ik me hoe mijn opa aan het koken was voor mij en mijn zus in het kleine keukentje van hun appertement. Er stond een grote regenton vol met rijst en daar tussen in zaten peren rijp te worden om door ons gegeten te worden. Mijn oma maakte de lekkerste mokkataart en speciaal voor mijn zus werd er hagelslag van Albertheijn eroverheen gestrooid.

Koken is liefde. Nu ik zelf zo af en toe een maaltijd op tafel zet voor mijn dochter en vriend begrijp ik waarom mijn moeder zoveel tijd en zorg besteede aan de bereiding van een maaltijd. Dagen kan ze in de keuken staan om een feestmaal voor kerst op tafel te zetten. Voor veertien man zet ze dan een drie of vier gangen diner klaar. Eten heeft voor mij en mijn familie dus alles met warmte te maken en het gezin. En het zou mooi zijn als mijn dochter dat ook leert.